Rośliny doniczkowe, podobnie jak te ogrodowe, cierpią w wyniku żerowania różnorodnych szkodników. Poznaj 3 najczęściej spotykane: przędziorki, mszyce i wciornastki oraz dowiedz się, jak skutecznie możesz z nimi walczyć.

Przędziorki

Przędziorki to maleńkie pajęczaki (około 0,5 mm), które wysysają soki z roślin. Znakiem rozpoznawczym ich występowania jest delikatna pajęczynka, która pojawia się na roślinie przy intensywnym żerowaniu roztoczy. Przyglądając się bliżej zaatakowanej roślinie, najlepiej używając lupy, można zauważyć pajęczaki lub ich odchody.

Przędziorki atakują wiele różnych gatunków roślin, a szczególne chętnie żerują na fikusach, dracenach, monsterach, skrzydłokwiatach, filodendronach, bluszczach czy cytrusach. Przędziorki lubią suche i ciepłe powietrze w pomieszczeniu, dlatego zimą przy włączonym centralnym ogrzewaniu rozwijają się najlepiej. Zraszanie roślin i utrzymywanie wysokiej wilgotności powietrza ogranicza ich występowanie.

Biologia szkodnika
Dorosłe przędziorki żerują na dolnej stronie liścia, tam też składają jaja. Nimfy, larwy i dorosłe osobniki wysysają życiodajne soki roślin. Rozwój przędziorka w sprzyjających – suchych i gorących warunkach trwa zaledwie 3–4 tygodnie.

Objawy żerowania
Pierwszymi objawami żerowania przędziorków są delikatne, jasne odbarwienia na liściach, które z czasem powiększają się i brązowieją. Oprócz liści przędziorki atakują także pędy i kwiaty. Na roślinie pojawia się snuta przez pajęczaki delikatna pajęczynka. W końcu całe liście usychają, a przy silnym porażeniu roślina obumiera.

Przędziorek pojawia się w naszym domu najczęściej wraz z nowo zakupionymi roślinami. Niezwykle ważne jest więc kontrolowanie stanu roślin już na etapie zakupu – warto dokładnie obejrzeć roślinę pod kątem uszkodzeń i występowania szkodników. Po przyniesieniu rośliny do domu dobrze jest ją odizolować od innych okazów na czas, kiedy mogą wykluć się ewentualne larwy przędziorka i pojawić się uszkodzenia na roślinie.

Wciornastki

Wciornastki to jedne z najbardziej uciążliwych szkodników roślin doniczkowych. Znalezienie ich, zanim zdążą wyrządzić duże szkody, bywa trudne, bo są bardzo małe (około 1,5 mm) i na dodatek szybko się poruszają. Dostrzega się je najczęściej, kiedy dochodzi do sporego uszkodzenia roślin.

Występują na wielu roślinach doniczkowych, na przykład monsterach, storczykach, anturiach. Najczęściej bywają do domu zawleczone wraz z nową rośliną. Bytują w osłoniętych częściach roślin oraz w glebie wokół nich, gdzie są najtrudniejsze do zwalczenia. Wciornastki potrafią sprawnie się poruszać (latać, biegać i skakać), dlatego – jeśli zauważymy je na jednej roślinie – to niemal pewne, że za chwilę pojawią się na sąsiadujących roślinach.

Biologia szkodnika
Samice tego szkodnika składają jaja w liściach lub innych miękkich częściach rośliny, np. łodydze, pąku kwiatowym. Wygłodniałe larwy zaraz po wykluciu się zaczynają wysysać z nich soki i wyjadać tkanki roślinne. Żarłoczne są przez wszystkie stadia rozwojowe, poprzez nimfy aż do owadów dorosłych (uskrzydlonych lub nie), co w połączeniu z dużą liczebnością i ruchliwością owadów dorosłych powoduje, że ich ataki są tak groźne. W temperaturze od 10 do 30°C wciornastki potrzebują niewiele czasu (2-3 tygodnie), by z jaja rozwinęła się postać dorosła. Jeśli temperatura jest wyższa lub niższa ten cykl wydłuża się. Dlatego też najlepiej gdy nowe rośliny, przynoszone do domu, móc odizolować, dając czas na ewentualny rozwój form uśpionych.

Objawy żerowania
Objawami żerowania wciornastków są niewielkie przebarwienia na liściach, które przekształcają się w jasne smugi i srebrzystości, na których dostrzec można małe, czarne grudki, będące odchodami owadów. W rezultacie ich działalności dochodzi do opadania liści, kwiaty są przebarwione i zniekształcone, a nawet roślina obumiera. Szkodniki te są też nosicielami groźnych chorób wirusowych roślin.

Mszyce

Mszyce to szkodniki, których żerowanie jest zazwyczaj dobrze widoczne na naszych okazach. Te roślinożerne pluskwiaki atakują przede wszystkim młode części roślin i żerują jedna obok drugiej w koloniach. Ich widok sprawia, że od razu chcemy się ich pozbyć. Ponadto wydzielają one lepką wydzielinę, która dodatkowo szpeci roślinę i stanowi doskonałe miejsce rozwoju szkodliwych grzybów.

W naszych domach mszyce pojawiają się wraz z nowym roślinnym nabytkiem, na którym żerują mszyce albo obecne są ich jaja. Rzadziej zdarza się nalot uskrzydlonych form mszyc z ogrodu na rośliny pokojowe przez otwarte szeroko okno.

Biologia szkodnika
Mszyce mają od około 2 do 5 mm i żerują w dużych koloniach. Zależnie od gatunku i stadium rozwojowego mogą mieć formę bezskrzydłą lub uskrzydloną. Ich ciało jest miękkie, spiczasto zakończone i posiada dwie rurki, tak zwane syfony, służące do zapachowego porozumiewania się z innymi osobnikami. Mszyce rozmrażają się bardzo szybko i żerują masowo na roślinie.

Objawy żerowania
Mszyce wsysają soki z roślin, przez co pędy, liście i pąki kwiatowe słabo rosną, więdną, żółkną, deformują się, a z czasem całkowicie zasychają. Obok bezpośredniego działania owady przenoszą również niebezpieczne choroby wirusowe, a na wydzielanej przez nie słodkiej spadzi rozwijają się grzyby sadzakowe.

Jak skutecznie pozbyć się przędziorków, wciornastków czy mszyc z roślin doniczkowych?

Tak jak w przypadku każdego preparatu, ważne by używać go zgodnie z etykietą produktu. By skutecznie pozbyć się mszyc i przędziorków wystarczą 1–2 zabiegi, w odstępie 7–10 dni. Do pozbycia się wciornastków, które szybko się poruszają i chowają zakamarkach roślin i w glebie zaleca się wykonanie 2–3 zabiegów. Bardzo ważna jest technika wykonania zabiegu – preparat musi bezpośrednio dotrzeć do szkodnika, by go zwalczyć, dlatego należy dokładnie opryskać roślinę m.in. dolną stronę liścia.